فضای سیاسی امروز کشور آن چیزی نیست که سی سال پیش از این ایرانیان آرزویش را داشتند

فضای سیاسی امروز کشور آن چیزی نیست که سی
سال پیش از این ایرانیان آرزویش را داشتند. مردم
اینک از خود می پرسند چه چیز ما را از رسیدن به
آرمان هایمان بازداشت و به شرایط فعلی رساند. این
سوالی اساسی است که جا دارد دربار ه کوشش های
امروز و فردای ما نیز پرسیده شود. ما چه باید بکنیم تا
سی سال بعد از نو با همین پرسش روبرو نشویم؟
ما تنها در صورتی به این اطمینان می رسیم که
دستاوردهای سیاسی اجتماعی خود را به زندگی های -
روزمره مان متکی کنیم.

کتاب: " چنین گفت میرحسین "

صفحه ۳۸۰ / ۳۸۱

" شبکه اجتماعی خودجوش و توانمندی که نسبت به پایمال شدن حقوق خود معترض است "

 چنین گفت میرحسین:  

 آنچه اینک در جامعه ما نقش آفرینی می کند شبکه اجتماعی خودجوش و توانمندی است که در میان بخش وسیعی از مردم شکل گرفته و نسبت به پایمال شدن حقوق خود معترض است. این شبکه دارای ویژگی های منحصر به فردی است که به هنگام تصمیم گیری در مورد راه حل ها و اقدامات آتی، باید به آنها توجه کرد. آنچه اینجانب در پاسخ به سوال چه باید کرد پیشنهاد می کنم تقویت و تحکیم این شبکه اجتماعی است.

کتاب: " چنین گفت میرحسین "

صفحه ۳۶۰ / ۳۶۱ 


 

ما خواستار احیای اهدافی هستیم که این نهضت عظیم به امید تحقق آنها آغاز شد...

 چه شعارهای بزرگی
از انقلاب که اینک دم زدن از آنها روی کسانی را ترش
می کند، تا جائی که گویی اینها شعارهای ضدانقلاب
بوده اند. نمونه ای از آنها آزادی است؛ آزادی عقیده،
آزادی بیان، آزادی پس از بیان، آزادی انتخاب کردن و
انتخاب شدن، آزادی به تمامی آن معنای جلیلی که
مردم ما در بهمن 57 تأمین آن را یکی از مهمترین
اهداف خود می دانستند، به صورتی که پیروزی انقلاب را
بهار آزادی نامیدند. این آزادی به مفهوم آزادی سیاسی
و حق انتقاد بی هراس از حاکمان بوده است.

چنین گفت میرحسین
صفحه ۳۵۱